مهدی سپهری، استادیار گروه فلسفه و کلام اسلامی است. او کارشناسی ارشد پیوسته خود را در سال ۱۳۷۹ و دکتری خود را در سال ۱۳۸۷ از دانشگاه امام صادق علیه السلام دریافت کرده است. او در برنامه پژوهشی خود در کنار پرداختن به فلسفه و کلام اسلامی به ویژه فلسفه نوصدرایی خصوصا علامه طباطبایی (رحمه الله)، به مباحث عرفان اسلامی و تفسیر قرآن کریم نیز توجه داشته است. پیش از این پژوهشهایی در باب کاربرد معنیشناسی در حوزه فلسفه داشته است مانند "نقش استعاره در اصالت وجود» بررسی معنی شناختی" ، "بررسی معنی شناختی تلقی ابن سینا از موضوع الهیات در «الهیات شفاء»" ونیز "بررسی معناشناختی اصالت وجود در «کتاب المشاعر» ملاصدرا". اما اکنون تمرکز وی بر روی انسانشناسی فلسفی، انسانشناسی دینی و نیز انسانشناسی عرفانی و معرفت النفس است. وی عضو وابسته گروه فرهنگ و تربیت نیز هست. از جمله مسئولیت های او می توان به عضویت در شورای برنامهریزی درسی علوم و معارف قرآنی (۱۳۹۸-۱۳۹۶) اشاره کرد. عضویت در واحد پژوهشی حکمت طبیعی و الهیات سلامت از دیگر فعالیتهای علمی-اجرایی اوست. از جمله آثار علمی او می توان به مقالاتی در کتاب های «درآمدی بر علوم انسانی اسلامی»، «ابعاد شخصیت و زندگی حضرت امام رضا (ع) (جلد ۲)» و «جستاری در ادعیه رضویه با تکیه بر الصحیفه الرضویه الجامعه» و همچنین تالیف مشترک کتاب «انسانشناسی در دانش مدیریت منابع انسانی؛ رویکردی انتقادی با تاکید بر اندیشههای علامه طباطبایی (ره)» اشاره کرد.
دفعات مشاهده: 361 بار |
دفعات چاپ: 91 بار |
دفعات ارسال به دیگران: 0 بار |
0 نظر