.اینتل بهاحتمالزیاد قصد دارد بخشیاز خطوط تولید تراشههای celeron، پنتیوم و تراشههای نوع Core i3 را به گلوبالفاندریز منتقل کند
اینتل از سال میلادی گذشته ظرفیت کارخانههای تولید تراشه را که به ریختهگری (foundry) مشهورند، محدود کرده است و اگر شایعات
منتشرشده قابلاستناد باشد، شرکت مذکور در نظر دارد فرآیند تولید برخیاز پردازندههای پایینردهاش را به کارخانهی ریختهگری تراشههای نیمهرسانای گلوبالفاندریز (Global Foundries) منتقل کند. باتوجه به اینکه چنین خبری بسیار مهم بوده و تنها از یک منبع نشات میگیرد و هیچ راهی برای اعتبارسنجی آن وجود ندارد، بهتر است در این مورد بهجای خبر از کلمهی مناسبتر شایعه استفاده شود. برای کاربران نیز عاقلانهتر این است به این خبر با دیدهی تردید نگاه کنند.
تقاضای کمتر از حد انتظار برای تراشههای ۱۴ نانومتری اینتل سخنی گزاف است. تیم آبی در سهماههی اخیر در تولید تراشه رکورد زده است و هماکنون نیز تلاش دارد ظرفیت تولید را ۲۵ درصد افزیش دهد. بااینحال باتوجهبه رشد مورد انتظار برای صنعت کامپیوتر در سال ۲۰۲۰ میلادی، شاید افزایش ۲۵ درصدی نیز پاسخگوی تقاضاها نباشد. از آنجاییکه کارتهای گرافیک اینتل امسال وارد خط تولید خواهند شد، شرایط بسیار سختتر میشود و نیاز است این شرکت خطوط تولید خود را با دقت بیشتری مدیریت کند تا توانایی پاسخگویی به حجم بالای تقاضا را داشته باشد و بیشاز این سهمش از بازار و محبوبیتش را به AMD واگذار نکند. اینجا است که احتمال شایعهبودن چنین خبری پررنگتر میشود
نظر بهاینکه گلوبالفاندریز درحالحاضر تنها تراشههایی با لیتوگرافی ۱۴ و ۱۶ نانومتری تولید میکند، منطقی بهنظر میرسد که اینتل با جابهجایی خطوط تولید پردازندههای خود با لیتوگرافی یادشده به شرکت گلوبالفاندریز که بازار کسادی را تجربه میکند، فضای ضروری را برای تولید تراشههای بالارده ایجاد کند. دلیل دیگری که این شایعه را قابلِباورتر میکند، ایناست که با درنظر گرفتن محل استقرار کارخانه گلوبالفاندریز در داخل ایالات متحده و نامناسببودن فضای سیاسی برای برونسپاری ظرفیت به TSMC، انتقال خطوط تولید به شرکتی مانند گلوبالفاندریز گزینهای محتملتر برای اینتل است. بهگفتهی منبع افشاکنندهی خبر، اینتل بهاحتمالزیاد قصد دارد خطوط تولید تراشههای سلرون و پنتیوم را به گلوبالفاندریز منتقل کند. این احتمال وجود دارد بخشی از خطوط تولید تراشههای نوع Core i3 نیز به این کارخانه منتقل شوند
پیشتر شایعاتی وجود داشت که اینتل قصد دارد برای تولید کارتهای گرافیک نسل جدید خود (بهجز DG1) با TSMC همکاری کند که باعث میشد با تکیهبر کارخانهای در خارج از آمریکا، فضای لازم برای تولیدات جدید فراهم شود. با اینکه بهنظر نمیرسد اینتل علاقهی چندانی به این گزینه داشته باشد، استراتژی مذکور راه را برای ایجاد شعبه از گروه کارخانههای این شرکت هموار میکند و باعث میشود اینتل بهعنوان مقر طراحی تراشهها، عملکرد مستقلانهای داشته باشد. با تمامی این گفتهها، قراردادی که AMD برای تامین ویفرهای خود با گلوبالفاندریز بسته است، اساسا بسیار فراگیر است و بعید است چنین موردی در رابطهبا اینتل هم صادق باشد
انتخاب پردازندههای سلرون و پنتیوم برای انتقال به ریختهگری گلوبالفاندریز با عقل جور درمیآید، زیرا این تراشهها واقعا به فرآیند لیتوگرافی پیشرفته و آن سطح از تکامل که در لیتوگرافی +++14nm در دسترس است، نیازی ندارند. فناوری ساخت GlobalFoundries برای ساخت این پلتفرمهای پایینرده کفایت میکند و باور عمومی بر این است، خلاصی از شر این تراشهها گزینهای مناسب برای اینتل باشد. از سوی دیگر، نمیتوان به درستی این شایعه در مورد پرداندههای سری Core i3 مطمئن بود، زیرا این تراشهها ازجمله قطعات کلیدی در کاربریهای دسکتاپ هستند و همواره برند اینتل را یدک کشیدهاند.. همچنین فناوری تولید گلوبالفاندریز متفاوت از لیتوگرافی اینتل است و کاهش کیفیت پردازندههای Core i3، لطمهی بزرگی به اعتبار اینتل خواهد بود
با تمامی این گفتهها، اگر شایعهی یادشده صحت داشته باشد، اینتل در سهماههی کنونی، مطابق وعدههای پیشین، خواهد توانست ظرفیت تولید را تا ۲۵ درصد افزایش دهد و اگر عرضهی تراشههای ۱۰ نانومتری باموفقیت بهپیش برود، درنهایت اینتل تا اوایل سال ۲۰۲۱ میلادی از مسیر ناهموار فعلی بهسلامت عبور خواهد کرد. سپردن تراشههای پایینرده به گلوبالفاندریز، زمان تنفسی را برای اینتل فراهم میکند که گویا اخیرا جایگاه پیشین خود را از دست داده است. اگر عرضهی تراشههای ۱۰ نانومتری با شکست مواجه شود، این شرکت سهم بیشتری از بازار را به AMD واگذار خواهد کرد. آن زمان است که با کناررفتن تدریجی لیتوگرافی ۱۴ نانومتری، تقاضا برای محصولات اینتل با افت شدیدی مواجه خواهد شد
|