یکی از رسالت های مهم دانشگاه ها و مراکر علمی کشور، تولید علم است. به موازات سرمایه گذاری برای تولید علم باید در نگه داری این دست آوردها نیز تلاش جدی انجام شود. امنیت تولیدات علمی و حفظ و نگه داری این تولیدات، به مراتب از زمینه سازی برای تولید آن مهم تر می باشد، بدین وسیله می توان از ورود خدشه به اعتبار دانشگاه و تولیدکنندگان واقعی علم جلوگیری نمود. اگر چه مصادیق تخلفات پژوهشی در دانشگاه ها و موسسات علمی کشور انداک می باشد، با ا ین حال وجود یک دستورالعمل واحد که روند نحوه بررسی این تخلفات را یکسان سازی نماید ضروری به نظر می رسد.
|