دوشنبه ۳۰ آبان ۱۴۰۱ به همت واحد خواهران انجمن فلسفه و حکمت اسلامی دانشگاه شهید مطهری نشست گفت‌وگو محور با موضوع تربیت نسل متفکر با سخرانی جناب آقای دکتر مجید احسن، عضو هیأت علمی گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه امام صادق علیه السلام برگزار شد.
جناب آقای دکتر احسن حدود ۲۰ دقیقه به ایراد سخنرانی خود پرداختند و بیشتر جلسه به گفت‌وگو و سوالات حاضرین جلسه اختصاص پیدا کرد. در ادامه قسمتی از بیانات جناب آقای دکتر مجید احسن را ملاحظه می کنید.
در ساحت متافیزیک، کودک معنایی متفاوت از روانشناسی دارد که کودک را بر محور تکامل زیستی ـ روانی تفسیر می کند و آنگاه در دوره هایی که به نام فبک مشهور است در باب روایی یا ناروایی و چگونگی آموزش فلسفه به او بحث می کنند. در افق نگاه فلسفی، کودک هر آن کسی است که در آستانه تفکر نیامده و اهل پرسش و گفت‌وگو نیست حتی اگر به لحاظ زیستی بزرگسال باشد! اساساً فرد، جامعه، نسل و ملّتی که اهل تفکر نباشد، کودک است. با این کودکان چه باید کرد؟ چگونه می توان ایشان را از این منزلگاه کودکی خارج کرد؟
تفکر، در بنیاد خود نوعی «گفت‌وگو» است. و راه گفت‌وگو از مسیر «پرسشگری» می گذرد که شرط اصلی اش نه تلاش برای انتقال آنچه که من فکر می‌کنم بلکه کوششی برای استماع دم به دم نوای حقیقت است. فلسفه آنگونه که صدرالمتالهین و کانت تبیین کرده اند عزمی است برای خروج از صغارت و نیل به بلوغ فکری.
ما امروز در دوران طفولیت به سر می بریم و سالهاست که عزم ترک منزلگاه کودکی را نداریم و آموزش فلسفه ما نیز امیدی بر نمی انگیزد. نسل متفکر نیاز واقعی یک جامعه است. اگر یک جامعه چنین سویه ای نداشته باشد نتیجه ی حتمی آن چیزی جز بحران های اجتماعی و خشونت نیست. بشری که بتواند از صباوت فکری دربیاید متفکر است. تفکر باید محور باشد تا بالغ شویم اما این بلوغ هزینه هایی دارد! آیا ما کودکان آمادگی پرداخت این هزینه ها را داریم؟
نشانی مطلب در وبگاه فلسفه و کلام: http://isu.ac.ir/find-33.1956.11418.fa.html برگشت به اصل مطلب
