قَدْ خَسِرَ الَّذِینَ قَتَلُواْ أَوْلَدَهُمْ سَفَهاً بِغَیْرِ عِلْمٍ وَحَرَّمُواْ مَا رَزَقَهُمُ اللَّهُ افْتِرَاءً عَلَی اللَّهِ قَدْ ضَلُّواْ وَ مَا کَانُواْ مُهْتَدِینَ
قتل عمد به حکایت تاریخ #حقوق_کیفری و مقتضای عقل سلیم، بزرگ‌ترین جنایتی است که #حق_حیات_آدمی را هدف قرار می‌دهد. اسلام، به عنوان جامع‌ترین آیین، گونه‌های جنایت و مجازات آن‌ها را از نظر دور نداشته و #قصاص، یکی از احکام جزایی اسلام است که مطابق آموزه‌های اسلامی، برای جنایات عمدی وضع و برای ثبوت و اجرای آن، شرایط و ضوابطی تعیین و تعریف شده است. یکی از #شرایط_ثبوت_قصاص، انتفاء رابطه پدر و فرزندی میان جانی و مجنی‌علیه است؛ بدین معنا که اگر پدری به عمد مرتکب قتل فرزند خود شود، حکم قصاص درباره پدر اجرا نمی‌شود. این حکم، اختصاص به #پدر در باب قصاص دارد و شامل نفی #دیه و #تعذیر نمی‌شود.
امادر این میان با بروز حوادثی تلخ در جامعه، این حوادث گاهی دست مایه ای برای اشخاص همیشه دست به نظر می‌شود تا القائات ذهنی خود و ساده لوحی ناشی از جهالت خود را به رخ همگان بکشانند تا شاید با این جلب توجه بتوانند عده ای را به مسیر انحرافی خود جذب کنند و شگفت تر از آن که این امر سبب انحراف و مشغول شدن جامعه ای و ملتی به خود می‌شود و اینان چنان مطالبه ای برای اجرای امری نا حق دارند که گویی موجودی لا منطق از جهانی دیگر هستند و چه سخت وظیفه والیان امر قضا که در این بحبوحه باید حق را تشخیص دهند و بر اساس آن حکم دهند و به قول اهل نظر دچار #پوپولیسم_کیفری نشوند.
اما #اسلام به عنوان دینی جامع و مانع که ادعای پوشش تمامی شئون زندگی بشر را دارد و کسی نمی‌تواند منکر حکیمانه بودن احکام و قواعد آن باشد بر زندگی ما مستولی است و باید دقت کرد که اسلام برای آن است که شما زندگی خودتان را با آن منطبق کنید و نه آنکه اگر فلان اقتضای زندگی مدرن با دینتان همخوانی نداشت به دنبال تغییر احکام اسلام باشید بلکه شما باید زندگی و حکمرانیتان را با حکم اسلامی منطبق کنید بنابراین یکی از نمود های این انطباق در زندگی کنونی، ماده ۳۰۱  قانون مجازات اسلامی است که منبعث از شریعتی است که یکی از شرایط ثبوت این قصاص را فقدان رابطه ابوت بین قاتل و مقتول می داند چنانکه خداوند در آیه ۳۱ سوره الاسراء فرزندکشی را نهی و به طور اختصاصی در آیه ۹ سوره تکویر و آیه ۵۹ سوره نمل نیز #دخترکشی را منع و نهی نموده است.
همچنین جمهور فقها مذاهب اهل سنت و شیعه امامیه چون شیخ مفید در المقنعه، علامه حلی در قواعد، شهید اول در لمعه و شیخ نجفی در جواهر الکلام و... قائل به عدم قصاص والد به سبب کشتن عمدی فرزند هستند،که مهمترین دلیل این حکم این دسته از فقها حدیث لا یقاد الوالد بالولد و روایت صحیحه حلبی از امام صادق و معتبره اسحاق بن عمار از امام صادق و حدیث نبوی انت و مالک لابیک، که در آن مالکیت پدر درباره فرزند اگرچه مالکیت حقیقی نیست ولی شبهه ای ایجاد می‌کند که بنابر قاعده درء قصاص منتفی خواهد شد، می‌باشد.
 
اما آنچه که در این میان قابل توجه است آن است که چرا #قتل_دختری_جوان به دست پدرش در چنین برهه‌ای برای همگان جای تعجب شده است؟ مگر نه آنکه بر اساس آمار FBI هرساله در آمریکا ۴۵۰ کودک بدست والدینشان کشته می‌شوند و کودکانی که بدست والدینشان به قتل رسیدند قبل از مرگ مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفتند. یا بنابر اطلاعات #وزارت_دادگستری_آمریکا ، بین سال‌های ۱۹۷۶ تا ۱۹۹۷، ۱۱ هزار کودک به دست والدین خود کشته شده‌اند یعنی به‌طور متوسط هر سال بیش از ۳۴۰ مورد فرزندکشی اتفاق افتاده‌است (ریتر، اولسیا گراسیمنکو و سوتلانا، ۲۰۱۹) و یا آنکه در روسیه در سال ۲۰۱۸، ۳۳ مورد فرزندکشی اتفاق افتاده‌است همچنین انستیتوی جرم‌شناسی استرالیا در سال ۲۰۱۹ اعلام کرد در حدود ۱۰٪ از قربانیان قتل در استرالیا کودکان ۰ تا ۱۷ ساله بوده که بیشتر آنها قربانی فرزندکشی هستند و یا چرا سایر پرونده های #فرزندکشی در ایران مهم نمی‌شوند و تنها در زمانی که ایران دوران اوج عزت جهانی خود را با نفوذ بر قلب آمریکا جنوبی بسر می‌برد، چنین پرونده ای آنچنان مهم می‌شود؟
هرچند که به نظر توجه به این حواشی ژورنالیستی و رسانه ای تنها به جری شدن عاملان انتشار چنین اخباری منجر می شود؛ اما آنجا که #اسلام و عزت و شرف پدران و دختران این مرز و بوم در خطر باشد نباید چشم پوشی کرد و اما راه حل آنکه هرچند در نظام حقوقی جمهوری اسلامی هیچ بن بستی وجود ندارد و پرداختن به مسئله فرزند کشی پدر می تواند امری مفید واقع شود، به طوری که مثلا توجه به اقوال نو برخی از فقها مانند #آیت_الله_صانعی که بیان دارند عدم قصاص پدر و جد پدری در روایات محدود و منحصر به مواردی است که دو عنصر موجود باشد؛ اول اینکه پدر بدون اختیار دست به قتل فرزندش زده باشد و دوم اینکه پدر انگیزه موجهی برای ارتکاب قتل داشته باشد و یا افزایش سقف #حبس_تعذیری مندرج در ماده ۶۱۲ تعزیرات و یا اعمال اصلاحاتی در قانون حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان می‌تواند راهگشا باشد و البته که باید توجه کرد مطالبه #تغییر_قانون به نفع قصاص پدر، به همان اندازه ربط دادن قتل او به دین، بی پایه و حاکی از جهل به مبانی حقوق کیفری اسلام است. اما در کنار همگی این موارد #قتل_ناموسی ریشه در فرهنگ عمومی مردم ما دارد آنجا که پدر از ترس بی آبرویی خود، از ترس حرف های همین مردم و از ترس این زنان فمینیسم زده صاحب تریبون، که رویکردی هدفمند و دائمی برای اثبات بیچارگی و بردگی ساختگی زنان و دختران مسلمان و درنهایت سست کردن بنیان خانواده دارند، دختر خود را می‌کشد تا مبادا به وی انگ بی غیرتی بزنند و مبادا دختر او را محکوم به کودک همسری کنند، آری به راستی شاید ما هم در قتل رومینای ۱۳ ساله شریک جرمیم و آنگاه باید به درگاه خدای خود استغفار کنیم و همه تلاش خود را به کار بندیم تا از این #انحطاط_فرهنگی آدم کش سر به بیرون آوریم.
مرتضی علوی سیرت، دانشجو کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرمشناسی