وقایع روزهای اخیر افغانستان موجی از نگرانی، هراس و تردید را در میان ملت افغانستان و کشورهای مجاور به وجود آورده است. فارغ از آنکه سرنوشت دولت و ملت افغانستان پس از حضور و تسلط طالبان چه خواهد شد؛ ذکر این مسئله حائز اهمیت است که در پی این استیلا بسیاری از افغانها به جهت نگرانی از وضعیت حقوقی و شهروندی خود به تنهایی یا به همراه خانواده قصد خروج از خاک وطن را دارند. فرودگاه کابل که تصاویر دردناک آن به ویژه سقوط دو انسان از هواپیمای نظامی امریکایی قلب آزادگان جهان را به درد آورده بود در روزهای اخیر شاهد صحنهی دلخراش دیگری نیز بوده است؛ تصویر کودک خردسالیکه از پس دیوارهای محصور فرودگاه به دست سربازان امریکایی سپرده شد بدین امید که جانش در امان ماند. اما حقیقتاً چه آیندهای برای این کودک متصور است، کودکی که طبق موازین انسانی و فطرت الهی در کمال بیگناهی و مظلومیت ، متعلق به خانواده، خاک و وطن است. کودکی که به تعبیر کنوانسیون حقوق کودک و برخی دیگر از اسناد بینالمللی مستحق برخورداری از خانواده و زندگی خانوادگی است.حال وطن افغانها در رنج است، امریکا و همپیمانانش بیست سال با وعده تحقق دموکراسی و اعطای زندگی مدرن و پیشرفته خاک این کشور را اشغال کردند و پس از سپری شدن دو دهه با خروج خود نه تنها دموکراسی، آزادی و برابری را به آرزویی دست نیافتنی بدل ساختهاند بلکه جز ویرانه و جنگ فرسایشی و آوارگی بر جای نگذاشتند و حالا ارمغان این اشغال بلند مدت به یغما بردن امید و آینده وطن افغانها است. سرنوشت نامعلوم کودک خردسال این روزهای رسانهها بیش از هر زمان دیگری مفهوم «مصلحت عالیه کودک»)Best Interest of Child) را به چالش میکشد، کودکی که دامن پر مهر مادر، دستان گرم پدر (حق بر زندگی در کنار والدین و خانواده) و لالاییهای شبانه وطن (حق بر هویت، ملیت و تابعیت) را از دست میدهد تا در آغوش بانیان نابودی و ناامنی کشورش، امنیت یابد! و این طنز تلخ روزگار مدرن ماست. در دورانی بسر میبریم که حقوق بشر و شهروندی جز شعاری زیبنده نیست و در عمل زورمداری و سلطهطلبی حقوق تک
تک ملت ها را نشانه رفته است. امید است تحت حاکمیت عباد صالح خداوند بر زمین، فردایی بهتر و جهانیمملو از صلح و عدالت را تجربه کنیم.
نویسنده یادداشت: دکتر نیلوفر مقدمی، معاون زنان و امور خانواده اندیشکده حقوق بشر و شهروندی
دفعات مشاهده: 596 بار |
دفعات چاپ: 124 بار |
دفعات ارسال به دیگران: 0 بار |
0 نظر