یهودیت نبوی یکی از ادیان الهی است و معتقدان به آن پیروان واقعی حضرت موسی(ع) هستند؛ البته در تعالیم قرآن نیز بین یهودیت نبوی و زرسالاران یهود و صهیونیست های نژاد پرست فرق گذاشته است و این نگرش نه تنها بین مسلمانان بلکه بین بسیاری از اندیشمندان یهود نیز وجود دارد، آنان ضمن تعصب شدید نسبت به یهودیت نبوی منتقد سر سخت دنیا طلبان یهود و صهیونیست های غاصب بوده اند، در صورتی که فرقه ی صهیونیسم جنبشی متشکل از آرمان های طایفه ی بنی اسرائیل، نوعی فساد و تباهی برگرفته از اندیشه های استعمار گرایانه و ملی گرایانه اروپایی و در نهایت اصول، فلسفه و عقایدی دستچین و انتخابی از تورات می باشد و تنها شباهت این دو مفهوم متضاد را شاید برخی ادعای کذب یهودیتی نبوی  بدانند که صهیونیسم به یدک می کشد.
افراد دارای نگرش صهیونیسم سیاسی خود را قومی برگزیده و دارای حق مالکیت الهی بر اراضی فلسطین می دانند و نتیجه این دانسته های سراسر کذب؛ ارعاب، تهدید، نقل و انتقالات اجباری و کشتار دسته جمعی ای است که نمونه آن کشتار دیر یاسین می باشد.
با وجود راه حل های مختلف نظام حقوقی بین الملل برای جلوگیری از اشتهای سیری ناپذیر این رژیم در خونریزی و نسل کشی، شاهد ناکامی آن بودیم؛ بطوریکه شورای امنیت طی قطعنامه‌های ۲۳۷، ۲۷۱ و ۴۴۶ گستره وسیعی از موارد نقض کنوانسیون‌های ژنو از جمله اخراج فلسطینیان از سرزمین‌های اشغالی، کشتار افراد غیرنظامی، حمله به خبرنگاران و نیروهای امدادی صلیب سرخ، محاصره غزه، حمله به کاروان کمک‌های بشردوستانه و غیره را محکوم نموده‌ است.
از آشکارا ترین نقض قوانین بین الملل  ساخت دیوار حائل در کرانه باختری رود اردن در سال ۲۰۰۲ بوده است(از جمله نقض مواد ۵۳ ،۳۳ ،۴۷، ۱۵۴ کنوانسیون ژنو)دولت اسرائیل هدف خود را از این اقدام دلایل امنیتی بیان می دارد اما شواهد نشان می دهد که این اقدام نیز برای در اختیار قرار گرفتن بیش تر اراضی در فلسطین صورت پذیرفته است زیرا که ۹۹درصد این دیوار نه در مرز تعیین شده بین دو کشور بلکه در کرانه باختری واقع شده است و برخی شهرک های یهود نشین در خاک فلسطین را نیز در بر می گیرد.
  در پی این اقدامات مجمع عمومی سازمان ملل در دسامبر ۲۰۰۳ از (دیوان بین‌المللی دادگستری» تقاضا کرد که درباره آثار و پیامدهای ساخت دیوار حائل در سرزمین‌های اشغالی فلسطین، نظر مشورتی خود را ارائه کند از همین رو قطعنامه es ۱۳/۱۰ مجمع عمومی‌ از اسرائیل می‌خواهد به قطعنامه‌های مجمع عمومی احترام گذاشته، ساخت دیوار حائل را متوقف و مقدار ساخته شده را نیز بردارد، این قطعنامه در ۲۱ اکتبر ۲۰۰۳ به تصویب مجمع عمومی رسید؛ پس از مدتی دبیر کل سازمان ملل در یک نتیجه‌گیری کلی، اعلام کرد اسرائیل نه‌تنها به درخواست مجمع عمومی پاسخ نداده، بلکه برخلاف آن اقدام کرده و از سوی دیگر، مبادرت به نقض حقوق بین‌الملل، بخصوص چهارمین کنوانسیون ژنو کرده است؛ کنوانسیونی که در ۱۷ دسامبر ۲۰۱۴، نمایندگان ۱۲۶ کشور عضو کنوانسیون چهارم ژنو در ژنو با حضور نمایندگان آندروا و صلیب سرخ جهانی با اشاره به قطعنامه ۱۰/ ۶۴ مجمع عمومی سازمان ملل به تصویب رسانده بودند.
در انتها باید توجه کرد که پس از به رسمیت شناخته شدن فلسطین به‌عنوان کشور ناظر غیر عضو، توسط مجمع عمومی سازمان ملل، دولت فلسطین در اول ژانویه ۲۰۱۵ اعلامیه پذیرش صلاحیت دادگاه کیفری بین‌المللی را بر اساس بند ۳ ماده ۱۲ اساس‌نامه رم در خصوص جرائم ارتکابی از تاریخ ۱۳ ژوئن ۲۰۱۴ صادر نمود، هرچند این صلاحیت شامل رسیدگی به جرائم بین‌المللی قبل از این تاریخ نمی شود، اما راه برای رسیدگی به جرائم ارتکابی از سوی اسرائیل در آینده گشوده شده است.
با وجود همه این شرایط، علی رغم تمام تلاش ها برای به فراموشی سپردن تاریخ این ملت غیور نقش این ملت در تاریخ پررنگ تر و شکوهمند تر می شود همان گونه که مقام معظم رهبری می فرمایند( این خیال خامی است که شما خیال کنید یک ملت را می شود از صفحه تاریخ محو کرد و به جای آن یک ملت جعلی به وجود آورد! ملت فلسطین فرهنگ دارد، تاریخ دارد، سابقه دارد، تمدن دارد) و باید همواره به یاد داشت که ید الله مع الجماعه.
گلنوش تخشید، پژوهشگر حوزه حقوق بشر
#حقوق_بی_بشر
#حقوق_بشر_غربی
#Palestine
#QudsDay
#Covid۱۹۴۸